อ้ายเว้าหยังบ่ได้
อ้ายเฮ็ดหยังบ่ได้ ไผสิเข้าใจอ้ายน้อ
ความฮักมันคาคอ
มันจุกอยู่จ่อหล่อ ยามเธอมาให้พ้อหน้า
อยากขอว่าคนนั้นที่เธอควงแขน
เปลี่ยนให้อ้ายเฮ็ดหน้าที่แทนสา
ได้แต่เว้าในใจตลอดมา
วาสนาบ่พอได้ต้อยซูนคิง
อ้ายจึงอยากมีกิ่งไม้วิเศษ
ชี้จ่มมนต์ไปเปลี่ยนแปลงทุกๆ สิ่ง
จะเสกทุกอย่างให้มันเป็นจริง
ให้มันเป็นดั่งใจอ้ายฝัน
อยากเสกให้คนๆ นั้นเป็นอ้าย
เสกให้เขาหายไปจากตรงนั้น
เสกให้อ้ายเป็นแฟนเธอทุกๆ วัน
อยากเสกความฝันให้เป็นจริงดั่งใจ
อยากเสกตัวเองให้เป็นคนถูกฮัก
เสกให้เธอมาอยู่ในอ้อมแขนอ้าย
แต่โลกความจริงมีเธอกับเขาเดินผ่านไป
อ้ายมีกิ่งไม้นั่งเขี่ยขี้ดินเหงาๆ
ได้แต่ฝันใกล้ๆ
ได้แอบฮักใกล้ๆ กะมีแฮงใจแล้วเด้อ
ตื่นทุกวันมาเจอ ได้หลอยแนมแก้มเธอ
คิดฮอดทุกวันคือเก่า
เทียวหลับตาวาดภาพนั้นมาคอยหลอกใจ
ยิ่งเพ้อไปไกลเท่าใดยิ่งเหงา
ทุกคราวที่เจอเธออยู่กับเขา
ดับความหวังของอ้ายในโลกความจริง
อ้ายจึงอยากมีกิ่งไม้วิเศษ
ชี้จ่มมนต์ไปเปลี่ยนแปลงทุกๆ สิ่ง
จะเสกทุกอย่างให้มันเป็นจริง
ให้มันเป็นดั่งใจอ้ายฝัน
อยากเสกให้คนๆ นั้นเป็นอ้าย
เสกให้เขาหายไปจากตรงนั้น
เสกให้อ้ายเป็นแฟนเธอทุกๆ วัน
อยากเสกความฝันให้เป็นจริงดั่งใจ
อยากเสกตัวเองให้เป็นคนถูกฮัก
เสกให้เธอมาอยู่ในอ้อมแขนอ้าย
แต่โลกความจริงมีเธอกับเขาเดินผ่านไป
อ้ายมีกิ่งไม้นั่งเขี่ยขี้ดินเหงาๆ
แต่โลกความจริงมีเธอกับเขาเดินผ่านไป
อ้ายมีกิ่งไม้นั่งเขี่ยขี้ดินเหงาๆ